Հայրը գնում է մանկաբույժի մոտ.
-բժիշկ ,մեր երեխան կորցնում է քաշհն,իսկ կինս արձակուրտ է գնացել.
-ես նրան ման գալու եմ տանում,մերսում եմ,լողացնում եմ,մարմնամարզում եմ անում.
-իսկ ինչ ով եք նրան կերակրում?
-այդպես էլ գիտեյ վոր ինչ վոր բան կմոռանամ!!!
Վայ արտեն իմ ձերքն հոգնեց.
-դու չես էլ պատկերացնում թե ինչ երկու իմաստային բան ես ասում.
-ոչ ,դու այնպես չհասկացար,ես քեզ եմ օգնում.
-դու պարզապես զվարճանում ես ինձ վրա .
-Բարև ձեզ ,սա կենդանիների պաշպանման տեղն է?
-այո,իսկ խնդիր ունեք?
-իմ պարտեզում ծառի վրա նստած է պոստատարն,դա իմ շան վերջին խոսքերն էին.
Բժիշկն հաբերատար.
ձեզ վոր քնաբերից եժան թե թանկանոց?
-եժան.
-բժիշկ .
-բայ ու բայ ու շհկի պիտի անեմ .
Կինը ամուսնուն.
-սիրելիս մյուս շաբատ մեզ հյուր կգա մայրիկս,ինչհու դու նրան ինչ վոր տեղ չես տանում?
-միշտ էլ տանում եմ ինքն միշտ ճամփան գտնում է մեր տան.
Գնդապետն տեսնում է վոր զինվորն տխրել է.
ինչպես ես քեզ զգում զինվոր?
ես տխուր եմ պարոն գնդապետ.
դուք այժմ ,բանակում եք ,պետք է ուրախ լինեք դժվար պահերին միշտ.
Բժիշկ ես հիվանդը ինձ նետեց սեղանին.
-դե ուրեմն դույել իրան շպրտիր.
ես չեմ կարողանում իմն շատ ջրիկ է.
Բժիշկ իմ այստեղն ,այստեղ ու այս կողքս ցավում է.
իսկ այստեղ?
ոչ.
-Արթուրի քույրն մուրճով խփեց.
